36 ετών / Σομαλία
36 years old / Somalia
Εκτίμησα το γεγονός ότι το πρόγραμμα μου επέτρεψε να συνδεθώ με άτομα από διάφορες κουλτούρες και χώρες. Η συνεργασία και η ερμηνεία των έργων τέχνης με ενέπνευσε να μοιραστώ τις εμπειρίες μου από το παρελθόν. Ελπίζω να συμμετάσχω σε παρόμοια προγράμματα στο μέλλον, καθώς διευκολύνουν την κοινωνική μου ένταξη.
Στο έργο
Birth Certificate (2004) της Κλίτσας Αντωνίου, βλέπω τη φωτογραφία διαβατηρίου της δημιουργού από την παιδική της ηλικία να καλύπτεται κατά ένα μέρος από ένα μεγάλο κομμάτι φύκια. Φαίνεται να είναι περίπου δύο ετών στην φωτογραφία. Μέσα από τα μάτια της, αισθάνομαι τη ζωντάνια και την παιχνιδιάρικη διάθεση των παιδιών. Απορροφούν τα πάντα γύρω τους, τρέχοντας και παίζοντας στη φύση χωρίς φόβο, γεγονός που μου φέρνει μνήμες από τη νομαδική μου ανατροφή. Οι Σομαλοί μαθαίνουν να συνδέονται με τη φύση από νεαρή ηλικία, και εγώ δεν διέφερα καθόλου. Αν συναντούσες ένα λιοντάρι, τι θα σε ωθούσε να κάνεις το ένστικτό σου; θα πάγωνες; θα έφευγες; ή θα αγωνιζόσουν; Αν επιλέξεις να τρέξεις, μπορεί να προκαλέσεις το λιοντάρι, καθώς διαισθάνεται τον φόβο σου και μπορεί να σε καταδιώξει. Στη Σομαλία, μαθαίνουμε να αξιολογούμε τη συμπεριφορά ενός λιονταριού προτού δράσουμε, ειδικά εφόσον μπορεί να απειλήσει τα ζώα μας. Από νεαρή ηλικία, έμαθα να κάνω οπτική επαφή και να παρατηρώ τη συμπεριφορά των λιονταριών, όπως την κίνηση της ουράς τους, για να καταλάβω τις προθέσεις τους. Τα λιοντάρια, ως μεγάλα αιλουροειδή, μπορούν να εξημερωθούν, αν κερδίσεις την εμπιστοσύνη τους, γι' αυτό και μπορεί να δεις ανθρώπους στη Σομαλία να τα χαϊδεύουν.
Τα φύκια στο έργο τέχνης συμβολίζουν θέματα υγείας, και η κάλυψη του προσώπου του παιδιού προκαλεί σκέψεις σχετικά με τις κοινωνικές διακρίσεις εις βάρος των ατόμων με προβλήματα υγείας, που αντικατοπτρίζουν και τις δικές μου δυσκολίες.
Το υπόβαθρό μου στις διεθνείς σχέσεις και στη δημοσιογραφία μου έδωσε την ευκαιρία να συναντήσω πολλά θύματα βίας, κυρίως γυναίκες, που δεν έχουν πρόσβαση σε ιατρική φροντίδα, αστυνομική υποστήριξη ή δικαιοσύνη. Δημιούργησα ένα ντοκιμαντέρ για το θέμα αυτό, το οποίο έθεσε σε κίνδυνο τόσο την οικογένειά μου όσο και εμένα. Μέσα από τις αλληλεπιδράσεις μου με αυτές τις γυναίκες, έγινα μάρτυρας των διακρίσεων τους από πρώτο χέρι, γεγονός που με οδήγησε στο να γίνω υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών και των παιδιών. Έκτοτε, εργάζομαι για να ενισχύσω τις φωνές όσων έχουν προβλήματα υγείας και συχνά αγνοούνται. Θα θυμάμαι πάντα την ιστορία ενός 13χρονου ορφανού κοριτσιού που δέχτηκε παρενόχληση από μια ομάδα ατόμων, μεταδίδοντας της μια ασθένεια που είχε σαν αποτέλεσμα να στερηθεί την εκπαίδευση εξαιτίας των διακρίσεων που δέχτηκε.
Πώς μπορεί κανείς να παραμείνει αδρανής όταν βλέπει κάποιον να υποφέρει από μια αρρώστια που δεν προκάλεσε; Δεν αντέχω. Όταν έμαθα για την κατάστασή της, την επισκέφθηκα για να τη βοηθήσω να έχει πρόσβαση σε φάρμακα και περίθαλψη, καθώς της αξίζει το δικαίωμα στη ζωή όπως σε όλους τους άλλους. Οι γυναίκες είναι αυτές που φέρνουν τη ζωή στον κόσμο. Η μητέρα και η αδελφή μου είναι γυναίκες και το λιγότερο που μπορώ να κάνω για να τις τιμήσω είναι να υπερασπιστώ τα δικαιώματά τους και να εργαστώ για τον τερματισμό της βίας.
****
I appreciated how the program allowed me to connect with individuals from various cultures and countries. Collaborating on and interpreting artworks inspired me to share my past experiences. I hope to engage in similar programs in the future, as they facilitate my social integration.
In
Birth Certificate (2004) by Klitsa Antoniou, I see the artist's childhood passport photo partially obscured by a large piece of seaweed. She appears to be around two years old in the image. Through her eyes, I sense the vibrant energy and playfulness of children. They absorb everything around them, running and playing in nature without fear, which brings back memories of my nomadic upbringing. Somalis learn to connect with nature from a young age, and I was no different. If you encounter a lion, what would your instinct be, freeze, flee, or fight? Choosing to run could provoke the lion, as it senses your fear and can outrun you. In Somalia, we learn to assess a lion’s behaviour before acting, especially since they might threaten our cattle. From a young age, I learned to make eye contact and observe lion behaviour, like the movement of their tails, to understand their intentions. Lions, being big cats, can be domesticated if you earn their trust, which is why you might see people in Somalia petting them.
The seaweed in the artwork symbolizes health issues, and its covering of the child’s face prompts thoughts about societal discrimination against those with health problems, reflecting my own struggles. My background in international relations and journalism gave me the opportunity to meet many victims of violence, primarily women, who lack access to healthcare, police support, or justice. I created a documentary about this issue, which endangered both my family and me. Through my interactions with these women, I witnessed their discrimination firsthand, leading me to become an advocate for women’s and children’s rights. Since then, I’ve worked to amplify the voices of those with health issues who are often ignored. I will always remember the story of a 13-year-old orphan girl who was assaulted by a group of people who transmitted her disease and subsequently faced discrimination that barred her from education.
How can one remain inactive when witnessing someone suffer from an illness they didn’t cause? I cannot. When I learned of her situation, I visited her to help her access medication and care, as she deserves a right to life like everyone else. Women are the ones who bring life into the world. My mother and sister are women, and the least I can do to honour them is to advocate for their rights and work to end violence.